بسم الله الرحمن الرحیم

قسم به عرش، عذادار غزّه است حسین

و خصم مسلم ترسو و هرزه است حسین

به اشک کودک غزّه حسین گریان است

که مقتدای ابالفضل و همزه است حسین

برای یاری اسلام، نه برای رفاه

سر مبارکش آن سان به نیزه است حسین

کجا فراری از جنگ، عاشق مولاست؟

به خشم، رم ده صد شیر شرزه است حسین

فقط به فکر شکم­های پست خود هستیم

از این شرافت ما دل، به لرزه است حسین

نشان­دهنده­ی راه نجات، تا به ابد

به یک اشارت ابرو و غمزه است حسین

نوشته شده توسط سید مهرداد موسویان در جمعه 87/10/13 و ساعت 6:48 صبح
نظرات دیگران()